Maciej Szargot

Ważną częścią książki jest rewizja dotychczasowego stanu badań nad omawianą przez Szargota problematyką. Uczony rzetelnie przedstawia poglądy historyków literatury, rekapitulując je swoimi uwagami, celnymi, oryginalnymi, rzucającymi nowe światło na kanoniczne dzieła Mickiewicza. Struktura książki jest pomyślana bardzo logicznie, przejrzyście, taka kompozycja, kolejne rozdziały w naturalny sposób czytelnika...

Dobrze się stało, iż Maciej Szargot, autor pionierskiej monografii dorobku lirycznego Zygmunta Krasińskiego, zdecydował się na synchroniczno-tematyczny sposób omawiania przedmiotu swoich zainteresowań i że postanowił pisać o „tematach i obrazach” zamiast o okresach twórczości poety. […] Katastrofista i pesymista w swoich wielkich dramatach – w latach czterdziestych, pod wpływem Augusta Cieszkowskiego...